Gelincik, küçük hayvanları avlama konusunda benzersiz bir şekilde evrimleşmiştir; uzun ve ince vücutları, farelerin yuvalarına kadar takip edebilmeleri için mükemmel bir uyum sağlar.

Gelincikler, boyunlarından çok daha kalın olmayan küçük ve dar başlara sahip hayvanlardır ve kısa bacakları ve esnek omurgaları, dar ve kapalı alanlarda kolayca manevra yapabilmelerini sağlar. Gelinciklerin keskin bir şekilde sivrilmiş bir burnu ve üçgen şeklinde bir başı, küçük yuvarlak kulakları ve siyah gözleri vardır.

Tüyleri, başları, sırtları, bacakları ve kuyrukları üzerinde koyu veya açık kahverengi, alt kısımlarında ise beyaz renktedir. Koyu renkli kış kürkünden, Nisan ayında daha düz ve açık renkte olan yaz kürküne, yazdan ise Ağustos veya Eylül aylarında tekrar kış kürküne olmak üzere yılda iki kez tüy dökerler.

Bu durum, Kasım ayına kadar Gelinciğin mümkün olduğunca sıcak kalmasını sağlamakla kalmaz, aynı zamanda daha kuzeydeki bölgelerde bireyler genellikle kahverengiden beyaza dönüşerek karın arasında kamufle olurlar.

Davranışı

Gelincik, hem gündüz hem de gece boyunca yerde küçük memelileri avlayarak hayatının büyük bir kısmını geçiren yalnız bir hayvandır.

Gelincikler, yaşadıkları habitat ve yiyecek bulma imkânlarına bağlı olarak değişen büyüklüklerde ev alanlarını devriye gezen bölgesel hayvanlardır. Erkek ve dişi gelinciklerin ev alanlarının örtüştüğü bilinse de, genellikle çiftleşme dönemi dışında birbirlerinden kaçınırlar.

Gelincikler, bölgeleri içinde çatlaklarda, ağaç köklerinde ve terk edilmiş yuvalarda yuva yaparlar. Bu yuvalar, ot ve kürk ile döşenmiş olup, Gelinciğin güvenli bir şekilde dinlenebileceği yerlerdir.

Gelincikler, boyutlarına göre inanılmaz derecede güçlü ve kuvvetlidirler. Kendilerinden çok daha büyük hayvanları yakalayıp öldürebilir ve ardından bu avlarını yuvalarına taşıyabilirler. Çevrelerini en iyi şekilde görebilmek için, Gelinciklerin arka ayakları üzerinde dikilip beyaz karınlarını ortaya çıkardıkları bilinmektedir.

Gelinciklerin birbirlerine tahammül ettikleri tek zaman, bir erkek ve dişinin çiftleşmek için bir araya geldiği zamandır. Yaklaşık beş hafta süren bir gebelik döneminin ardından dişi Gelincik, yuvasında bir ila yedi yavrudan oluşan bir doğum yapar.

Gelincikler, küçük avları avlama yeteneğine de sahiptir ve birkaç hafta içinde annelerinden ayrılarak kendi bölgelerini kurarlar.

Dişi Gelincikler genellikle üç yıl kadar yaşarlar, ancak ikinci ve üçüncü yıllarına kadar başarılı bir şekilde üreyemezler. Erkekler ise genellikle ilk doğum günlerini görmezler çünkü eş arayışında daha uzaklara gitme eğilimleri, onları birçok yırtıcıya karşı daha savunmasız hale getirir.

Esaret altında ise 7-9 yıl yaşayabilirler.

Bugün, Gelincik, IUCN tarafından yakın gelecekte doğal ortamında nesli tükenme tehlikesi en az olan hayvanlardan biri olarak listelenmiştir.

Kuzey Amerika’da yaygın ancak nadir olarak kabul edilmelerine rağmen, Avrupa ve Asya’da yaygındırlar ve diğer ülkelere tanıtılan popülasyonlar da stabildir. Ancak bazı izole popülasyonlar giderek daha savunmasız hale gelmektedir.